Sits

In de 17de eeuw begonnen Nederlandse, Franse en Engelse handelscompagnieën ‘sits’ te importeren. Sits is een kleurrijke, bebloemde katoenen stof uit India, die voordien in Europa onbekend was. Het werd algauw zo populair dat de Europese wol- en zijdewevers zich bedreigd voelden. Zeker omdat sits niet alleen kleurvast en wasecht was, maar ook goedkoper dan de dure zijdeweefsels. Frankrijk en Engeland verboden de import en het gebruik, maar dat kon niet verhinderen dat sits een stempel drukte op de Europese mode en het pad effende voor de Europese katoendrukkerij.

Sits had echter ook een duistere kant. Het viel namelijk ook in de smaak bij inlandse leiders aan de Afrikaanse westkust. Daar hadden Europese mogendheden handelsposten gebouwd langs de route naar Azië, vooral in Senegal, Ghana en Benin. De inlandse leiders trokken het binnenland in om op jacht te gaan naar mensen die ze tot slaaf maakten. Die ruilden ze in de handelsposten voor, onder meer, sits uit India. Vervolgens werden de tot slaaf gemaakte mensen op transport gezet naar de Amerikaanse kolonies. Daar moesten ze onder dwang werken op de suiker-, tabaks- en indigoplantages.